ویژگی های فردی مردم آلمان

اکنون می خواهیم شما را با کشور آلمان آشنا کنیم. در اینجا آموزشی در کار نیست، تنها قصد داریم اطلاعات شما را در زمینه فرهنگ و تمدن و … آلمان بالا ببریم. این مطالب برای افرادی که قصد مهاجرت و یا سفر موقت به کشور آلمان را دارند، بسیار مفید و کاربردی است.

اکنون “قسمت دهم” از این مبحث شیرین را برای شما بر روی سایت قرار می دهیم. با کلیک بر روی دکمه “ادامه مطلب” می توانید این بخش را مشاهده کنید:

ویژگی های فردی آلمانی ها

آلمانی ها علاوه بر این که ملت کتابخوانی هستند، به وقت شناسی و منظم بودن نیز معروفند. آنها هم در تجارت و هم در روابط اجتماعی انتظار دارند که دیگران هم وقت شناس باشند و در قرارهای قبلی سر وقت حاضر شوند. آلمانی ها برخلاف ایتالیایی ها که آسوده خاطرتر و تابع امیال آنی هستند، بر ثبت یادداشت و حفظ اسناد و مدارک به طور دقیق و روزانه اصرار دارند. این خصیصه هیچ کجا بارزتر از تهیه دقیق فهرست افرادی که طی جنگ جهانی دوم توسط نازی ها به اردوگاه های کار اجباری فرستاده شدند، نبوده است.

در پایان جنگ، مردم آلمان به ویژه زنان یکی دیگر از ویژگی های مهم آلمانی ها را به جهانیان نشان دادند: توانایی برقراری نظم در میان هرج و مرج. آنان که لقب “زنان سنگی” گرفته بودند، بیش ترین مسئولیت را در زمینه ی پاکسازی آلمان بمباران شده و ویران داشتند. آن ها به صورت خستگی ناپذیر به خیابان ها می آمدند، ویرانه ها را جستجو می کردند و تک تک آجرهایی را که کارگران می توانستند در بازسازی شهرها از آن ها استفاده کنند، از خرابه ها بیرون می کشیدند.

پیشنهادهای ویژه

به نظر خارجی ها، گاه آلمانی ها در روابط شخصیشان سردتر از افراد سایر ملت ها هستند. در واقع بعضی مردم معتقدند که آلمانی ها به حیوانات بیش از انسان ها علاقه مندند. اگرچه آلمانی ها برای زندگی خانوادگی و رسوم و سنت ها ارزش قایلند، اما مثل جوامع دیگر به داشتن فرزند علاقه ندارند. طی سی سال اخیر، نرخ تولد کاهش یافته است.

آلمان همیشه مثل حالا یکی از پایین ترین نرخ های زاد و ولد را داشته است: یازده تولد به ازای هر هزار نفر که در مقایسه – با ایالت متحده که شانزده تولد به ازای هر هزار نفر و هندوستان که سی تولد به ازای هر هزار نفر دارند، به مراتب کمتر است.

از دهه ی 1960 یک ویژگی دیگر هم به جمعیت آلمان افزوده شده است: کارگران مهمان. بعد از پایان جنگ جهانی دوم و با آغاز بازسازی کشور، افرادی از خارج کشور به خصوص از ترکیه به آلمان آمدند تا در کارخانه ها کار کنند و به این ترتیب به بازسازی کشور کمک شود. بسیاری از آن ها تصمیم گرفتند تا در آلمان بمانند و امروزه نُه درصد – تقریبا 7/2 میلیون – از افراد مقیم آلمان را مردمی از ملیت های مختلف تشکیل داده اند. ترک ها که تعداد آن ها به بیش از دو میلیون نفر می رسد، بزرگ ترین گروه را تشکیل می دهند.

اغلب کارگران خارجی در غرب آلمان زندگی می کنند. اگرچه روابط آن ها با بومی های آلمان در مجموع خوب بوده است، اما در دهه ی 1980 هنگامی که آلمانی ها دریافتند این کارگران میهمان قصد بازگشت به زادگاه هایشان را ندارند، درگیری و کشمکش بالا گرفت. هنگام اتحاد دو آلمان و با سقوط نظام کمونیستی در آلمان شرقی، میلیون ها نفر آلمانی بی کار شدند و مخالفت با حضور کارگران میهمان در کشور به اوج خود رسید. آلمانی های بی کار فریاد می زدند “کارگران میهمان باید بروند! شغل ها را به آلمانی ها بدهید!” بدیهی است کارگران خارجی که آلمان را خانه خودشان می دانستند و فرزندانشان را در آن جا بزرگ کرده بودند، خشمگین و آزرده شدند ولی اغلب آنها در آلمان ماندند. در حال حاضر گرچه این تنش ها در بعضی جنبه ها تداوم یافته است، اما روابط بین افراد بومی و کارگران میهمان در مجموع آرام و صلح آمیز است.