یکی از داستان های مثنوی مولوی همراه با معنی انگلیسی – (قسمت بیست و یکم)

در این پست، بخشی از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی در اختیار علاقه مندان به زبان انگلیسی قرار می دهیم. همچنین این پست برای علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی نیز مورد استفاده می باشد. بسیاری از کاربران دنبال داستان و اشعار انگلیسی فارسی به انگلیسی هستند که به سختی می توانند آنها را پیدا کنند. سایت Languagedownload با قرار دادن گزیده ای از داستان و اشعار مثنوی مولوی به صورت رایگان برای شما عزیزان، قصد دارد رضایت زبان آموزان و کاربران عزیز را نسبت به سایت بی نظیر لنگوئیج دانلود جذب کند.

اکنون قسمت بیست و یکم گزیده ای از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی که نام داستان (عیادت یک ناشنوا از همسایه ی بیمار) است را برای شما آماده کرده ایم که بخشی از آن را در اختیار شما زبان آموزان عزیز قرار می دهیم. با کلیک بر روی دکمه “ادامه مطلب” می توانید این بخش را مشاهده کنید:

پیشنهادهای ویژه

but I was not aware of his extreme unkindness!

He thought of a hundred ways of abuse and reproach,

to send the fellow in the way of message.

For, one who has eaten some bad food

will feel sick until he throws it up.

As he had no patience, his heart twisted with pain,

Saying: “Where is this son of a bitch?”

“So that I could throw back at him all he said,

where as at that time the lion of my mind was dormant.”

Visiting the sick is meant to console,

but this visit was nothing but enmity.

And on seeing his enemy weak, and distressed,

he there by gives his evil-mind tranquillity.

Many a fellow goes to visit the sick,

expecting a heavenly reward for a good deed.

But in truth it may be a sin in secret

supposing a dark action to be a pure deed.

Like that deaf man supposed that he had done.

a good deed, where as it was received in reverse.

He felt satisfied that he had rendered a service,

and had paid his neighbour his right.

But in truth he had kindled a fire by which,

he had hurt the patient and burnt himself,

With the deductions that he chose for himself,

he there by ruined ten years of neighbour liness.

پیشنهادهای ویژه

“ترجمه فارسی”

ما ندانستیم کاو کان جفاست

خاطر رنجور جویان صد سقط

تا که پیغامش کند از هر نمط

چون کسی کاو خورده باشد آش بد

می بشوراند دلش تا قی کند

چون نبودش صبر می پیچید او

کاین سگ زن روسپی حیزکو

تا بریزم بر وی انچه گفته بود

کان زمان شیر ضمیرم خفته بود

چون عیادت بهر دل آرامی است

این عیادت نیست دشمن کامی است

تا ببیند دشمن خود را نزار

تا بگیرد خاطر زشتش قرار

بس کسان کایشان عبادت ها کنند

دل به رضوان و ثواب آن نهند

خود حقیقت معصیت باشد حقی

آن کدر باشد که پندارد صفی

همچو ان کر که همی پنداشته است

کاو نکویی کرد و آن برعکس جست

او نشسته خوش که خدمت کرده ام

حق همسایه ها بجا آورده ام

بهر خود او آتشی افروخته است

در دل رنجور و خود را سوخته است

از قیاسی که بکرد آن کر گزین

صحبت ده ساله باطل شد بدین.