قطعه ای از داستان مثنوی مولوی همراه با معنی انگلیسی – (قسمت نوزدهم)

در این پست، بخشی از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی در اختیار علاقه مندان به زبان انگلیسی قرار می دهیم. همچنین این پست برای علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی نیز مورد استفاده می باشد. بسیاری از کاربران دنبال داستان و اشعار انگلیسی فارسی به انگلیسی هستند که به سختی می توانند آنها را پیدا کنند. سایت Languagedownload با قرار دادن گزیده ای از داستان و اشعار مثنوی مولوی به صورت رایگان برای شما عزیزان، قصد دارد رضایت زبان آموزان و کاربران عزیز را نسبت به سایت بی نظیر لنگوئیج دانلود جذب کند.

اکنون قسمت نوزدهم گزیده ای از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی که نام داستان (عیادت یک ناشنوا از همسایه ی بیمار) است را برای شما آماده کرده ایم که بخشی از آن را در اختیار شما زبان آموزان عزیز قرار می دهیم. با کلیک بر روی دکمه “ادامه مطلب” می توانید این بخش را مشاهده کنید:

پیشنهادهای ویژه

A deaf man visiting a sick neighbour

A rich man told a deaf fellow,

that your neighbour has fallen ill.

The deaf fellow said to himself: “Being deaf,

what can I understand from that sick man?”

“Especially as he is weak and his voice low,

but there’s no refusal, and I must go.”

“When I notice his lips moving,

I will deduce something from it myself.”

“When I say: My dear afflicted friend, how are you?

he will say: I am well, I’m alright.”

“I will say: Thank God, What have you taken, friend?

and he will say: A beverage or fruit juice.”

“I will say: May it be good for you, but who is

your doctor? Then he will name him.”

“I will say: Then his steps are auspicious, and

his arrival will restore your health!”

“We have tested his steps, and know for sure that

every wish is fulfilled wherever he goes!”

پیشنهادهای ویژه

“ترجمه فارسی”

عیادت یک ناشنوا از همسایه ی بیمار

آن کری را گفت افزونمایه ای

که تو را رنجور شد همسایه ای

گفت با خود کر که با گوش گران

من چه دریابم ز گفت آن جوان

خاصه رنجور و ضعیف آواز شد

لیک باید رفت آنجا نیست بد

چون ببینم کان لبش جنبان شود

من قیاس گیرم آن را هم ز خود

چون بگویم چونی ای محنت کشم

او بخواهد گفت نیکم یا خوشم

من بگویم شکر، چه خوردی  ابا

او بگوید شربتی یا ماشبا

من بگویم صح نوشت کیست آن

از طبیبان پیش تو، گوید فلان

من بگویم بس مبارک پاست او

چونکه او امد شود کارت نکو

پای او را آزمودستیم ما

هر کجا شد می شود حاجت روا