شعرهای مثنوی مولوی همراه با ترجمه انگلیسی – (قسمت دوازدهم)

در این پست، بخشی از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی در اختیار علاقه مندان به زبان انگلیسی قرار می دهیم. همچنین این پست برای علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی نیز مورد استفاده می باشد. بسیاری از کاربران دنبال داستان و اشعار انگلیسی فارسی به انگلیسی هستند که به سختی می توانند آنها را پیدا کنند. سایت Languagedownload با قرار دادن گزیده ای از داستان و اشعار مثنوی مولوی به صورت رایگان برای شما عزیزان، قصد دارد رضایت زبان آموزان و کاربران عزیز را نسبت به سایت بی نظیر لنگوئیج دانلود جذب کند. 

اکنون قسمت دوازدهم گزیده ای از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی که نام داستان (بازرگان و پیام طوطی او) است را برای شما آماده کرده ایم که بخشی از آن را در اختیار شما زبان آموزان عزیز قرار می دهیم. با کلیک بر روی دکمه “ادامه مطلب” می توانید این بخش را مشاهده کنید:

“Now you have caused my bird to fly away

from my meadow. Why inflict such injustice?”

Then he threw it away out of the cage, but

the parrot flew up, perching on a high branch.

The seemingly dead parrot flew as swiftly as

the eastern sun rushes westward.

The master was amazed at the bird’s flight,

and suddenly he realized the secret of its trick.

He looked up and said: “O nightingale of mine,

give us an account of these events.”

“What did that distant bird teach you by its deed

 

that helped you to play a trick and thereby burn my heart?”

The parrot said: “Its advice was for me to act,

and give up the gift of song, and affection.”

“For, it’s your voice that has enslaved you,

 

and I followed this advice by pretending to be dead.”

 

“Meaning: O you who have become everyone’s minstrel,

like me pretend death to win freedom.

If you become a grain, birds will pick you up,

 

and if you become a bloom, children will pluck you off.

 

پیشنهادهای ویژه

“ترجمه فارسی”

نک بپرانیده ای مرغ مرا

در چراگاه ستم کم کن چَرا

بعد از آنش از قفس بیرون فکند

طوطیک پرید تا شاخ بلند

طوطی مرده چنان پرواز کرد

کافتاب شرق تُرکی تاز کرد

خواجه حیران گشت اندر کار مرغ

بی خبر ناگه بدید اسرار مرغ

روی بالا کرد و گفت ای عندلیب

از بیان حال خودمان ده نصیب

او چه کرد آنجا که تو آموختی

ساختی مکری و ما را سوختی

گفت طوطی کاو به فعلم پند داد

که رها کن لطف آواز وداد

زانکه آوازت تو را در بند کرد

خویشتن مرده پی این پند کرد

یعنی ای مطرب شده با عام و خاص

مرده شو چون من که تا یابی خلاص

دانه باشی مرغکانت برچنند

غنچه باشی کودکانت برکنند