قطعه ای از داستان مثنوی معنوی با ترجمه انگلیسی – (قسمت هشتم)

در این پست، بخشی از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی در اختیار علاقه مندان به زبان انگلیسی قرار می دهیم. همچنین این پست برای علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی نیز مورد استفاده می باشد. بسیاری از کاربران دنبال داستان و اشعار انگلیسی فارسی به انگلیسی هستند که به سختی می توانند آنها را پیدا کنند. سایت Languagedownload با قرار دادن گزیده ای از داستان و اشعار مثنوی مولوی به صورت رایگان برای شما عزیزان، قصد دارد رضایت زبان آموزان و کاربران عزیز را نسبت به سایت بی نظیر لنگوئیج دانلود جذب کند.

اکنون قسمت هشتم گزیده ای از داستان های مثنوی مولوی را همراه با ترجمه انگلیسی که نام داستان (بازرگان و پیام طوطی او) است را برای شما آماده کرده ایم که بخشی از آن را در اختیار شما زبان آموزان عزیز قرار می دهیم. با کلیک بر روی دکمه “ادامه مطلب” می توانید این بخش را مشاهده کنید:

پیشنهادهای ویژه

“Is it right that I be badly fettered,

while you enjoy flying about trees?”

“Is this the right devotion of friends that

 

I remain in jail, and you be free in the garden?”

“Think of this poor bird, O, sweet ones, when

you get your morning drink in the meadows.”

“It is a blessing when friends remember a friend,

 

especially when they resemble Leyli, and he is Majnoon.”

“O rivals who enjoy the sight of your elegant idols,

I drink many bowls filled with my blood.”

The merchant agreed to deliver the message and

the greetings to its fellow-creatures.

When he reached a remote part of India,

he noticed several parrots in the fields.

He halted his horse and called to them,

greeting and delivering his trust.

 

One parrot amongst them began to tremble badly,

and dropped down breathless and dead.

The merchant regretted delivering the message

 

پیشنهادهای ویژه

“ترجمه فارسی”

این روا باشد که من در بند سخت

گه شما بر سبزه، گاهی درخت؟

این چنین باشد وفای دوستان

من درین حبس و شما در گلستان؟

یاد آرید ای مهان زین مرغِ زار

یک صبوحی در میان مرغزار

یاد یاران یار را میمون بود

خاصه کان لیلی و این مجنون بود

ای حریفانِ بت موزون خود

من قدح ها می خورم پُر خون خود

مرد بازرگان پذیرفت این پیام

کاو رساند سوی جنس از وی سلام

چونکه تا اقصای هندستان رسید

در بیابان طوطی ای چندی بدید

مرکب استانید پس آواز داد

آن سلام و آن امانت باز داد

طوطی ای زان طوطیا لرزید بس

اوفتاد و مرد و بگسستش نفس

شد پشیمان خواجه از گفت خبر