شعری از سهراب سپهری به نام روشنی، من، گل، آب – فارسی به انگلیسی

در این پست، شعری از سهراب سپهری را همراه با ترجمه در اختیار علاقه مندان به زبان انگلیسی قرار می دهیم. همچنین این پست برای علاقه مندان به شعر و ادبیات فارسی نیز مورد استفاده می باشد. بسیاری از کاربران دنبال اشعار انگلیسی و یا شعرهای فارسی به انگلیسی هستند که به سختی می توانند آنها را پیدا کنند. سایت Languagedownload با قرار دادن گزیده ای از اشعار بزرگان به صورت رایگان برای شما عزیزان، قصد دارد رضایت زبان آموزان و کاربران عزیز را نسبت به سایت بی نظیر لنگوئیج دانلود جذب کند.

قسمت هفدهم از شعر سهراب سپهری، به نام ” روشنی، من، گل، آب ” را بر روی سایت قرار داده ایم: (برای مشاهده روی ادامه مطلب کلیک کنید)

پیشنهادهای ویژه

Light, I, Flower, Water

There is no cloud.

There is no wind.

I perch by the pond.

The fish swimming about, light, I, flower, and water.

The pure grapes of life.

 

Mother is picking basils.

Bread, basils and cheese, a cloudless sky some wet petunias.

Salvation is nearby, amidst the courtyard flowers.

 

Such caresses light pours into the copper bowl!

From up the high wall, the ladder brings Dawn down to earth.

Everything is hidden behind a smile.

There is a crevice in the wall of Time through which my visage is visible.

There is a lot that I don’t know.

I know if I pick a plant I will die.

I fly up to the peak, I am full of wings.

I can find my way out in the dark, I am full of lanterns.

I am full of light, of sands

And of shrubs and trees.

I am full of paths, of bridges, of rivers, and of waves.

I am full of a leaf’s reflection in water.

How infinite my loneliness is!

 

” ترجمه فارسی “

روشنی، من، گل، آب

ابری نیست.

بادی نیست.

می نشینم لب حوض:

گردش ماهی ها، روشنی، من، گل، آب.

پاکی خوشه ی زیست.

مادرم ریحان می چیند

نان و ریحان و پنیر، آسمان بی ابر، اطلسی هایی تر.

رستگاری نزدیک: لای گل های حیاط.

نور در کاسه مس، چه نوازش ها می ریزد!

نردبان از سر دیوار بلند، صبح را روی زمین می آرد.

پشت لبخندی پنهان هر چیز.

روزنی دارد دیوار زمان، که از آن، چهره ی من پیداست.

چیزهایی هست، که نمی دانم.

می دانم، سبزه ای را بکنم خواهم مرد.

می روم بالا تا اوج، من پر از بال و پرم.

راه می بینم در ظلمت، من پر از فانوسم.

من پر از نورم و شن.

و پر از دار و درخت.

پرم از راه، از پل، از رود، از موج.

پرم از سایه ی برگی در آب:

چه درونم تنهاست!